Hersey degisiyor mu?

Insani en fazla yorani cok calisiyor olmasi degil, dusunuyor olmasi aslinda.

Calismasini cok severim ben. Onumde bir isim olsun onunla ugrasiyim. Problem mi? Hic sorun degil. Saatlerce de olsa konsantre olur, cozmeye calisirim. Evde de oyle...Temizlik yaptiktan sonra inanilmaz dinlenmis, bedenen yorgun hissediyor olsamda kafaca yeniden dirilmis uyanirim ertesi gune.

Is yerinde de her zaman isimi titizlikle , profesyonel yapmaya caba gostermisimdir. Verilen islere itiraz etmeden, her isten bir seyler ogrenmeye ve ogretmeye endeksli, simdiye kadar aldigim her isi de basariyla sonucunu getirmisimdir. Cok cok yuksek hedefleri olan bir insan degilimdir , lakin aldigim her ise buyuk bir sorumlulukla baglanan ve emek veren ve emeklerinin karsiligini da gormek isteyen azimli bir insanimdir.

Lakin bu aralar, isten eve evden ise gelip giden dongunun icinde inanilmaz yoruluyor ama geriye donup baktigimda hic bir sey yapmamis , ise yaramaz birisi gibi goruyorum. Bunu degistirebilmek icin elimden geleni yaptigimi saniyorum . Ama sanirim yeterli de degil. Boylesi durumlarda sistemi, baskalarini suclamak insanin isine geliyor...Yakinmak istemiyorum ama sabretmeye de calisiyorum.

Haftaya is yerinde tum eski sistemlerimiz kapanmis olup, yeni sisteme SAP'e gecis yapilmis olacak. Neredeyse 12 aydir herkes bunun icin gece gunduz calismis durumda. Is arkadaslarim neredeyse 24 saat ayaktalar. Haftasonlari ve resmi tatillerde de calismak zorunda kaldilar. Herkes inanilmaz yorulmus, ve bunalmis durumda. Ben ise sabahlari 9 gibi ise gelip masa masa dolasip kime yardim edebilecegini bulmaya calisiyor, birisi bir is verdiginde hemen uzerine atlayip o gunu yaptigim isle memnunuyetle kapatiyor, lakin ertesi gun yine bugun ne yapsam seklinde gununu harciyormus gibi geciriyorum.

Bunun cok uzun gecmeyecegini umuyorum.

Bir yandan proje baslamadan hamile kaldigim, ve projenin en zor anlarinda evimde bebegime zaman ayirmis oldugum icin memnunum ama diger yandan da ise geri dondugumde sorumluluklarim kalmamis oldugundan dolayi da rahatsizim. Elbette hamile kaldigim ve 6 ay ara vermis oldugum icin geri dondugumde bir takim zorluklarin olacaginin farkindaydim, sikayetim kimseye degil...Beni tek zorlayan, ise geldigimde butun bu yogunlugun icinde bir is yapamadigimi dusunup eve yorulmus donuyor olmam...

Eminim cogu calisan anneler benim surecimden gecmis, benim hissettiklerimin benzerini yasamistir. Kendimi bebegim oldugu icin, zamaninda ise ara vermis oldugum icin, bebegimle gecirebilecegim zamani yaratmis oldugum icin cok sansli hissedenlerdenim. Bu is tecrubesi ve bu aralar yasadiklarimiz, hissediklerimiz eminim ki bir sure sonunda bize tecrubelerimiz seklinde geri donecektir. Bu donemleri sabirla ve olgunlukla gecirmek en onemlisi. Zamani bosa harcamamk icin her turlu firsatlari yaratmak, bulmak, degerlendirmek onemli olani..

Evet, eski sistemler kapaniyor ve yerine bilmedigimiz yepyeni bir sistem SAP geliyor. Beraberinde bizde degisiyoruz. Is yerimizde cogu is arkadaslarini ugurluyor, yeni insanlari ise aliyoruz. Hersey bir degisim, lakin bu degisim bir sonuc degil bir surec sadece ve onemli olan degisimi kendine en uygun sekilde ahenginde yasayabilmek.

Calismak guzel bir sey...

Calisarak ogrenmek, ogrendiklerini digerlerine ogretebilmek.

Degisime ayak uydurabilmek.

Eve gittiginde ve basini yastiga koydugunda gunun hakkini verdigini bilmek de..

Herkese harika haftasonlari...