Donup geriye soyle bir bakiyorum, son 6 yil icinde ne cok arkadas ugurlamisim buralardan…Gidenlerin yerini ise kimse dolduramamis. Her giden bende anilariyla kalmis.Haziran ayinda yine veda donemi basliyor benim icin…Belki biraz kaprisli olabilirim, belki tepkilerim garip kacabilir, belki kimseyi aramak istemeyebilirim, belki herkese eskisinden daha cok ihtiyac da duyabilirim…Sadece bu donem icin beni simdiden bagislayin…Her dokulen yapraklar beni daha da sonbahara alistiyor. Her kisin ardi bir baska bahardir, elbette cicek acacaktir , biliyorum bilmesine de beklemek sabirla cok kolay degil. Hersey insana bagli. Hersey kendini alistirmaga bagli. Hem nelere alisiyor insan, Hayat ogretmedi mi sana da coktan? Gidecekler icin henuz dilimin pasini kaldirip da birseyler yazamadim. Gideceklerini dusunmek istemedigimden birseyler tutuyor. Evet, duygusalim ama bu ayip degil ki? En zor olani geride kalana…Sen de gidenlerden biri olmamis miydin zamaninda?
No comments:
Post a Comment