Nasil yani? Doguma 10 hafta mi kaldi? Yok canim....Evet Evet....Ama biz daha ismini bile belirleyemedik ki...Merak etme, isimsiz cocuk yok dunyada , mutlaka bir isim bulursunuz eminim...
Kendi kendime konusuyorum bazen. Bir yanda zamana inat, telasina telas katan yuregi hop hop bir ben, diger yanda, kendini teselli edip sakinlestirmeye calisan bir anne adayi...Cekilmez bir insan oldugumu kabulleniyorum bu aralar..Hatta annemi aradigimda herseye bir kusur, herseye bir sorun buluyorum. Evdeki tum eskiklikleri 1 saniye icinde gorup gecirip esime hepsini bir anda sundugumda ki halini siz dusunun. Hani onunda benimle bir surec gecirdigini biliyorum bilmesine ama elimde olmuyor.
Agir kaldiramiyorum, uzanamiyorum, gece uyurken soldan saga donuslerim yarim saati buluyor, uzun sure is yapamiyorum, cabucak yoruluyorum, her istedigimi yiyemiyorum, sirf bu yuzden, sinirleniyorum hatta cogu kez. Bu gunlerin keyfini cikar, sonra cok yorulacaksiniz dediklerinde daha da strese giriyorum. Herseyi kontrol altinda tutmaya calisan yanim ile artik hormonlarim zitlasmaya baslamis durumda...
Kendini dogaya, hayatin gidisatina, dualara, esime, aileme, sevdiklerime birakmanin zamani mi? ...Bu o kadar zor olmasa gerek ama nedenini bilemedigim bir duygu tutuyor beni, birakamiyorum iste herseyi gidisatina...
Acemi anne adayi duygusu bu olsa gerek ...
Iyi bir anne olabilecek miyim? Bebegimi iyi yetistirebilecek miyim? Ya ismini bulamassak zamaninda? Bak yine basa dondum degil mi?
1 comment:
Banu, rahatla biraz...
Yoksa benim gibi olursun (pek bilmiyorsun bunun ne demek olduğunu muhtemelen ama, olma).
Herşeyi düşünme, yalnızca bebiş doğunca ne kadar eğleneceğinizi düşün!
Lütfen... ben ettim sen etme!
Bu arada, biraz stresli bir hamilelik yaşadığımdan mıdır nedir, doğduktan sonra, ne kadar zor olurs aolsun "amaaan keşke karnımda kalsaydı" demedim :) Aklında bulunsun :)
Post a Comment