Arkadaslik uzerine

Son birkac haftadir bir takintim olustu, tum arkadaslarim ile ilgili 'blogger'lari yaratmak gibi. Herkesin benim icin ayricaligi var elbette ve su gunluk kosturmacanin icinde herkese ulasmak isteyip kimseye ulasamiyormus gibi dusunmek gibi de bir hastaligim var. Bu hastaligin kalici oldugunu dusunuyorum ben elbtte cunku kendimi bildim bileli herkese yetisebilmek icin ektra kas uretmeye calisiyorum. Maalesef arkadaslarimin cogu uzaklarda ve onlara ulasabilmek extra zaman ve butce gibi bilesenler iceriyor. Ben de dusundum tasindim arkadaslarimin sayfalarini ekledim gunlugume, boylece gun icerisinde dusundugum anda onlara hitaben birseyler yazabilecegimi umuyorum. Tabi benim gibi 'dussel' bir insan icin gun boyunca dusunecek cok fazla an olabiliyor. Kimi zaman dusundugum hayat ile gercek hayat arasinda ki o ince ayrimi da kaybedebiliyorum. Akademikler ile fabrika da calisanlar arasinda ki fark gibi geliyor bana, dusundugun hayat daha bir teori yani...Henryese, aslinda onemli buldugum icin seciyorum dusunmeyi, her bos anda hayalini kurmayi birtakim seylerin. Yani aslinda simdi ben bu yazilari yazarken arka planda o kadar is birikimis durumda ki...
Evet, sanirim hastaligim ilerliyor, yani arkadas hasretligi uzerine...Allah'tan Tuba burada yanimda, ama o da Gent'te olunca aksamlari hadi bakalim bulusalim diyebilcek kadar luksumuz olamiyor maalesef. Arkadaslik uzerine yazilmis siir sarki masal hatira ne varsa aklima geliyor su an, evet hatta simdi hatirladim, gece ruyamda da lise arkadasim Sebnem'i gormustum, sinava gidiyorduk. Acaba Sebnem ne yapiyordur simdi diyorum sonra da hayallere basliyorum, evlenmistir o da belki diye basliyor...
Evet, arkadaslarimin 70% i evlenmis durumda, bu istatistik bekarlar icin biraz dikkati ceken bir oran cunku arkadasligin da evreleri oluyor. Lise arkadasligi, universite, universite sonrasi, kader arkadaslari, bekarlik sultanlik devirleri, derken evlilik hazirliklari, derken cocuklara karisiyorlar...Bekara es bosamak kolay derler ya hani bekar arkadaslarin evli olanlarin derdinden anlamali zor bence de. Ben bekarim gerci ama anliyorum da valla. Nede olsa 70% istatistiksel bir ornek calismam var. Hos ama bekarlarin durumlari da arkadaslik konusu uzerinde gun gectikce zorlaniyor cunku ne zaman bulusalim durumu olsa, ortamda esler de oluyor, bekarlarin arkadaslarin esleriyle aslinda hic sorunu yok de neden bilemiyorum esleri olunca arkadaslarin tutumlari da eskisi gibi olmuyor, daha bir temkinli daha bir farkli geliyorlar bana iste...
Ben yine de bundan 10 yil onceki o guzelim arkadasligimizin hayallerini sicaci sicagina hissedenlerdenim iste. Arkadas hasreti uzerine hastaligim da bu yuzden kalici cunku sinir uclarinda hala bu hisleri hissedince insan gerisini kavramasi zaman aliyor maalesef.
Simdi birazdan elimi yuzumu yikayip ara verdigim islerime devam edecegim. Hayat devam ediyor felsefesini de bu yuzden cok seviyorum. Kaldigin yerden tutturabilecegin cesareti veriyor cunku. Arkadasliklarimi da bu yuzden onemsiyorum. Senin nereden geldigini nereye gittigini neleri yasadigini hatirlatiyorlar, hayatin devam ettiginin en guzel ornekleri, ailenin disinda paylastigin diger hayatin farkli boyutlariyla sana hissettiriyorlar. paylasma duygunu tetikliyorlar...ben arkadaslarinin olmadigi bir hayati dusunemiyorum, bilemiyorum, ustune ustluk anlamiyorum ve siz tum arkadaslarima cok guzel bir gun diliyorum.